نمود بالینی کرونا با بیماری بافت همبند

به گفته گروهی از پزشکان در ایتالیا که یافته های خود را در سرمقاله ای که در مجله روماتولوژی منتشر شده است ، ارائه می دهند بیماران مبتلا به بیماری بافت همبند که درمان روماتیسمی خود را ادامه می دهند ، خطر ابتلا را افزایش نمی دهند.

 در مورد گسترش بیماری همه گیر ، نگرانی فزاینده ای در مورد مدیریت بیماران روماتیسمی وجود دارد. میلان و همکارانش نوشتند.

به طور خاص ، افراد مبتلا به بیماری های بافت همبند در مقایسه با افراد سالم به دلیل نقص کلی سیستم ایمنی ذاتی بیماری خودایمنی ، که دارای اثرات یاتروژنیک در ارتباط با استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و تعداد زیاد بیماریهای همراه که اغلب تصویر بالینی را پیچیده می کند. " از سوی دیگر ، افزایش تدریجی دانش در مورد پاتوژنز عفونت ، راه را برای استفاده از داروهای خاصی که در روماتولوژی برای درمان کرونا ویروس نیز استفاده می شود هموار می سازد.

 

برای تجزیه و تحلیل تأثیر کرونا در بیماران مبتلا به بیماری بافت همبند ، یک نظرسنجی از افراد بستری و پیگیری شده در مرکز تحقیقات بیماریهای روماتیسمی بزرگسالان و کودکان در انجام دادند. این نظرسنجی شامل 123 فرد بزرگسال از جمله 61 نفر مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک ، 43 نفر مبتلا به اسکلروز سیستمیک ، 10 نفر با سندرم شوگرن و 9 نفر با بیماری تمایز نیافته بافت همبند بود در میان شرکت کنندگان ، 100 نفر زن شناخته شدند و میانگین سنی 49.3 سال و میانگین مدت بیماری 10.2 سال بود.

این نظرسنجی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی و همچنین وضعیت کرونایی بود که توسط سواب نازوفارنکس تعیین شده بود. محققان همچنین فراوانی علائم تنفسی مشکوک به عفونت های ویروسی و نحوه تأثیر این شیوع بر رفتار بیمار و روند بیماری های روماتیسمی را ثبت کردند.

 

 

به گفته نویسندگان ، این بیماران یک بیماری عفونی خفیف با برطرف شدن سریع علائم را نشان دادند. آنها نیازی به قطع درمان روماتولوژی فعلی نداشتند و عود بیماری بافت همبند خود را تجربه نکردند.

در نهایت ، تنها پنج شرکت کننده درمان روماتولوژیک خود را متوقف کردند ، و 115 نفر فعالیت بیماری خود را بدون وقفه حفظ کردند. در بین کل جمعیت مورد مطالعه ، 84.1 از اتخاذ اقدامات احتیاطی خاص ، شامل فاصله گذاری اجتماعی ، استفاده از ماسک ، کار نکردن یا کار در خانه ، خبر داده اند.

 

این گرایش مثبت به احتمال زیاد به واقعیت حامل بیماری با افزایش خطر عفونت بستگی دارد و مطمئناً هنگام ارزیابی شیوع کلی در گروه بیماران در مقایسه با جمعیت عمومی باید مورد توجه قرار گیرد.

آنها افزودند: "به نظر می رسد این داده های اولیه نشان می دهد که رویکرد ما در مورد تشویق بیماران برای حفظ درمان روماتولوژی مداوم و رعایت دقیق هنجارها برای جلوگیری از عفونت ، از عود بیماری روماتیسمی بدون افزایش خطر ابتلا به کرونا ویروس جلوگیری کرده است." "در انتظار تائید نتایج ما در نمونه های بزرگتر ، این اطلاعات مطمئناً می تواند برای همه روماتولوژیست های سراسر جهان که با بیماری همه گیر مواجه هستند مفید باشد.